چهارشنبه سوری |
یک رشته از جشنهای آریاییها از اقوام هند و اروپایی، جشنهای آتش است، یعنی جشنهایی که با افروختن آتش جهت سور و سرور و شادمانی آغاز و اعلام میشوند. |
یکی از این جشنها در ایران چهارشنبه سوری است که در شب قبل از آخرین چهارشنبه سال برگزار میشود. |
آتش در نظر ایرانیان مظهر روشنی، سلامت و تندرستی است. |
بیماریها، زشتیها، بدیها و همه آفات و بلایا در عرصهی تاریکی جای دارند. |
زیباترین و شاید قدیمیترین آداب چهارشنبه سوری، آتش افروختن و پریدن از آن همراه با شادی و ترانهخوانی است. |
اینک تقریباً در تمام ایران شب چهارشنبه سوری تودههایی از بوتههای خودروی بیابانی فراهم میآورند و آتش زده٬ زن و مرد و پیر و جوان از روی آن پریده و در هر پریدنی می گویند "زردی من از تو، سرخی تو از من." یعنی- زردی و بیماری و ناتوانی را از من بستان و سرخی و شادابی و تندرستی را که در خود داری به من ببخش. |
همچنین رایج است که آهنگهای روز را با صدای بلند در کنار آتش پخش کنند و همراه پریدن از ترقه و فشفشه نیز استفاده کنند. |
یکی از مراسم بسیار مورد توجه شب چهارشنبه سوری، فراهم کردن آجیل مشکل گشاست. |
گفته میشود هر کس که مشکل و گرفتاری داشته باشد این آجیل هفت مغز را تهیه و به عنوان نذر میان دیگران پخش مینماید تا مشکلش حل و رفع شود. |
در این روز مردم برخی از شهرهای ایران بر پشت بام خانه خویش میروند و کوزهای آب ندیده با خود بالا برده از آنجا به زمین میافکنند و میشکنند. |
عقیده بر آن است که بلاها و قضایای بد را در کوزه متراکم کردهاند و چون بشکند آن قضا و بلا دفع شود. |
Comments
Hide