سیزده بدر |
روز سیزدهم پس از نوروز یا آخرین روز تعطیلات سال نوی ایرانی، سیزده بدر نام دارد. |
از روزگاران بسیار کهن در سرزمین ایران این روز بسیار بزرگ، روزی خجسته و همگانی بوده است، برای بدرود گفتن جشن باشکوه نوروز و آغاز جنب و جوش برای زندگی جدید در سال نو. |
گذشته از اینکه درباره ارزش روز سیزدهم نوروز کمتر سخن گفته یا نوشته شده است، در میان مردم آن را روز ناخجسته جلوه داده اند. |
یعنی مردم چنین پنداشته اند که روز سیزدهم روز ناخجسته ایست و در آن روز از خانه بیرون رفته به سوی دشت و باغ و رود رهسپار می گردند تا این ناخجستگی را از خود دور کنند. |
ولی حقیقت داستان به گونه ی دیگری ست. |
در واقع ایرانیان دوازده روز اول سال را به یاد دوازده ماه سال، به برگزاری جشن و دید و بازدید می پردازند و در سیزده بدر برای پایان دادن به جشن با شادی، و سپاس از خدا و آماده شدن برای کار و تلاش در سال نو، به دشت و کوه و صحرا رفته، دور هم به صرف غذا می پردازند، و زیبایی های طبیعت را تحسین کرده از آن لذت می برند. |
به همین خاطر این روز را "روز طبیعت" نیز می نامند. |
همچنین آنرا به نام ستاره تیر نیز می خوانند. |
طبق عادت و رسوم، از روزگار قدیم مردم در این روز با طبیعت یکی می شوند، و سفره هفت سین خود را که در طول ۱۲ روز نوروز در خانه گسترده بودند به طبیعت بر می گردانند. |
ماهی و سبزه ی آنرا به آب رودخانه سپرده، سبزه و چمن را به نشانه ی پیوند با طبیعت گره می زنند. |
Comments
Hide