تخت جمشید |
تخت جمشید، نام مجموعهای از کاخهای باستانی ایران در نزدیکی شهر شیراز میباشد، که به معنای "صندلی شاهی جمشید"، پادشاه اسطورهای ایران در کتاب شاهنامهی فردوسی است. |
این بنای معروف در حمله اسکندر مقدونی، سردار یونانی به ایران به آتش کشیده شد، ولی به دلیل استقامت آن هنوز هم بقایای این مکان پس از گذشت سالها پا بر جاست. |
راز این استقامت تخت جمشید، نتیجهی همکاری عده زیادی از بناها، نجاران، معماران و هنرمندان سنگتراش بوده، و همچنین در تشکیل شدن آن از قسمتهای کوچک اغلب چوبی، و بر هم نهادن آنها با شیوههای خاص بدون استفاده از ملات یا مواد چسبنده میباشد. |
نقوش برجسته تخت جمشید بر روی دیوارههای آن از شهرت زبانزدی برخوردار است، که موضوع اکثر آنها بر خلاف هنر رایج در زمان خود که اکثراً جنگ یا قدرتنمایی پادشاهان بود، همواره به اتحاد و دوستی اقوام و مراسم و جشنهای باستانی مانند نوروز اشاره دارد. |
در دست پادشاهان حجاری شده در تخت جمشید، معمولاً گل نیلوفری به چشم میخورد. |
این نقوش نیلوفر نماد صلح و دوستی، تجدید حیات شمسی، و آناهیتا ایزدبانوی آبهای روان است. |
از شگفتیهای پنهان تخت جمشید، وجود آبراهههای زیرزمینی میباشد، که دارای تدابیری برای خارج کردن آب بدون گل و لای از آن بودهاست. |
در ضمن یکی از مشهورترین بخشهای تخت جمشید "دروازه ملل" نام دارد که ورودی نمایندگان کشورهای مختلف به سوی کاخهای داخل تخت جمشید بودهاست. |
ارتفاع کم پلکان دو طرف این دروازه، بنا به روایاتی به دلیل عبور آسان اسبها بوده، و طبق روایات دیگر جهت حفظ راحتی و ابهت مهمانان با لباسهای فاخر خود بودهاست. |
Comments
Hide